-
1 ünlem
грам. междоме́тиеünlem cümlesi — восклица́тельное предложе́ние
ünlem işareti — восклица́тельный знак
-
2 işaret
отме́тка (ж) указа́тель (м)* * *врз.знак; сигна́лişaret bayrağı — сигна́льный флаг
işaretle bildirmek — сообщи́ть сигна́лом
işaret fişeği — сигна́льная раке́та
işaret koymak — де́лать отме́тку / поме́тку
işaret tabancası — сигна́льный / раке́тный пистоле́т, раке́тница
işaret vermek — подава́ть знак / сигна́л
kesme işareti — апостро́ф
ünlem işareti — восклица́тельный знак
noktalama işaretleri — зна́ки препина́ния
sınıf işaretleri — отличи́тельные зна́ки, эмбле́мы родо́в войск
soru işareti — вопроси́тельный знак
SOS işareti — сигна́л бе́дствия СОС (SOS)
tırnak işaretleri — кавы́чки
trafik işaretleri — доро́жные зна́ки
işaret etmek — а) подава́ть сигна́л; б) отмеча́ть; ука́зывать на кого-что
См. также в других словарях:
ünlem işareti — is., dbl. Sevinç, kıvanç, acı, korku, şaşma vb. duyguları anlatan, bir doğa sesini yansıtan kelime veya cümlelerin sonuna konulan noktalama işaretinin adı, ünlem (!) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünlem — is., dbl. 1) Türlü duyguları anlatan veya bir doğa sesini yansıtan kelime, nida: Ah! oh! şak, çat vb 2) Ünlem işareti Birleşik Sözler ünlem işareti … Çağatay Osmanlı Sözlük
işaret — is., Ar. işāret 1) Anlam yükletilen şey, anlamlı iz, im Noktalama işaretleri. 2) Belirti, gösterge, alamet 3) El, yüz hareketleriyle gösterme Artık işaretleri bırakmış, konuşuyor, bir taraftan da saçlarını düzeltiyor. R. H. Karay Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
noktalama işaretleri — is., ç., dbl. Cümle veya yan cümledeki türlü ögeleri birbirinden ayırmaya yarayan, nokta, virgül, noktalı virgül, iki nokta, üç nokta, soru işareti, ünlem işareti, parantez vb. işaretler … Çağatay Osmanlı Sözlük